آبله میمون چیست؟

آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. علائم در انسان مشابه علائمی است که در گذشته در بیماران آبله دیده می شد. با این حال، از زمان ریشه کنی آبله در جهان در سال 1980، آبله ناپدید شد و آبله میمون هنوز در برخی از مناطق آفریقا توزیع می شود.

آبله میمون در جنگل های بارانی مرکز و غرب آفریقا در میمون ها رخ می دهد. همچنین می تواند حیوانات دیگر و گاهی اوقات انسان را نیز آلوده کند. تظاهرات بالینی مشابه آبله بود، اما بیماری خفیف بود. این بیماری توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود. این ویروس متعلق به گروهی از ویروس ها از جمله ویروس آبله، ویروس مورد استفاده در واکسن آبله و ویروس آبله گاوی است، اما باید از آبله و آبله مرغان متمایز شود. این ویروس از طریق تماس مستقیم و نزدیک از حیوانات به انسان منتقل می شود و همچنین می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. راه های اصلی عفونت شامل خون و مایعات بدن است. با این حال، آبله میمون بسیار کمتر از ویروس آبله عفونی است.

اپیدمی آبله میمون در سال 2022 برای اولین بار در 7 می 2022 به وقت محلی در بریتانیا شناسایی شد. در 20 مه به وقت محلی، با بیش از 100 مورد تایید شده و مشکوک به آبله میمون در اروپا، سازمان بهداشت جهانی برگزاری نشست اضطراری در مورد آبله میمون را تایید کرد.

در 29 می 2022 به وقت محلی، او بخشنامه اطلاعات بیماری را صادر کرد و خطر سلامت عمومی جهانی آبله میمون را متوسط ​​ارزیابی کرد.

وب سایت رسمی CDC در ایالات متحده اشاره کرد که ضدعفونی کننده های معمولی خانگی می توانند ویروس آبله میمون را از بین ببرند. از تماس با حیواناتی که ممکن است حامل ویروس باشند خودداری کنید. علاوه بر این، پس از تماس با افراد یا حیوانات آلوده، دست ها را با آب صابون بشویید یا از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل استفاده کنید. همچنین توصیه می شود هنگام مراقبت از بیماران از تجهیزات محافظ استفاده کنید. از خوردن یا دست زدن به حیوانات وحشی یا شکار پرهیز کنید. توصیه می شود به مناطقی که عفونت ویروس آبله میمون در آنها رخ می دهد سفر نکنید.

Tدرمان مجدد

درمان خاصی وجود ندارد. اصل درمان جداسازی بیماران و جلوگیری از ضایعات پوستی و عفونت های ثانویه است.

Pروگنوزیس

بیماران عمومی در 2 تا 4 هفته بهبود یافتند.

پیشگیری

1. جلوگیری از گسترش آبله میمون از طریق تجارت حیوانات

محدود کردن یا ممنوعیت حرکت پستانداران و میمون‌های کوچک آفریقایی می‌تواند به طور موثری از گسترش ویروس در خارج از آفریقا کند کند. حیوانات در اسارت نباید در برابر آبله واکسینه شوند. حیوانات آلوده باید از سایر حیوانات جدا شده و فورا قرنطینه شوند. حیواناتی که ممکن است با حیوانات آلوده تماس داشته باشند باید به مدت 30 روز قرنطینه شوند و علائم آبله میمون مشاهده شود.

2. کاهش خطر ابتلا به عفونت انسان

هنگامی که آبله میمون رخ می دهد، مهم ترین عامل خطر برای عفونت ویروس آبله میمون تماس نزدیک با سایر بیماران است. در غیاب درمان و واکسن خاص، تنها راه برای کاهش عفونت انسان، افزایش آگاهی از عوامل خطر و انجام تبلیغات و آموزش برای آگاه کردن مردم از اقداماتی است که ممکن است برای کاهش قرار گرفتن در معرض ویروس لازم باشد.