Στην καθημερινή κλινική μας εργασία, όταν το ιατρικό μας προσωπικό έκτακτης ανάγκης προτείνει την τοποθέτηση γαστρικού σωλήνα σε έναν ασθενή λόγω διαφόρων παθήσεων, ορισμένα μέλη της οικογένειας συχνά εκφράζουν απόψεις όπως οι παραπάνω. Λοιπόν, τι ακριβώς είναι ο γαστρικός σωλήνας; Σε ποιους ασθενείς πρέπει να τοποθετηθεί γαστρικός σωλήνας;
I. Τι είναι ο γαστρικός σωλήνας;
Ο γαστρικός σωλήνας είναι ένας μακρύς σωλήνας από ιατρική σιλικόνη και άλλα υλικά, μη άκαμπτος αλλά με κάποια σκληρότητα, με διαφορετικές διαμέτρους ανάλογα με τον στόχο και την οδό εισαγωγής (από τη μύτη ή από το στόμα). αν και συλλογικά ονομάζεται «γαστρικός σωλήνας», μπορεί να χωριστεί σε γαστρικό σωλήνα (το ένα άκρο της πεπτικής οδού φτάνει στον αυλό του στομάχου) ή σε νήστιδα (το ένα άκρο στην πεπτική οδό φτάνει στην αρχή του λεπτού εντέρου) ανάλογα με το βάθος εισαγωγή. (το ένα άκρο του πεπτικού σωλήνα φτάνει στην αρχή του λεπτού εντέρου). Ανάλογα με τον σκοπό της θεραπείας, ένας γαστρικός σωλήνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έγχυση νερού, υγρής τροφής ή φαρμακευτικής αγωγής στο στομάχι (ή στη νήστιδα) του ασθενούς ή για την αποστράγγιση του περιεχομένου του πεπτικού σωλήνα και των εκκρίσεων του ασθενούς στο εξωτερικό του σώματος μέσω του γαστρικός σωλήνας. Με τη συνεχή βελτίωση των υλικών και της διαδικασίας κατασκευής, η ομαλότητα και η αντίσταση στη διάβρωση του γαστρικού σωλήνα έχουν βελτιωθεί, γεγονός που καθιστά τον γαστρικό σωλήνα λιγότερο ερεθιστικό για το ανθρώπινο σώμα κατά την τοποθέτηση και χρήση και επεκτείνει τη διάρκεια ζωής του σε διάφορους βαθμούς.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γαστρικός σωλήνας τοποθετείται μέσω της ρινικής κοιλότητας και του ρινοφάρυγγα στο πεπτικό σύστημα, κάτι που προκαλεί σχετικά μικρή ενόχληση στον ασθενή και δεν επηρεάζει την ομιλία του ασθενούς.
Δεύτερον, ποιοι ασθενείς πρέπει να τοποθετήσουν γαστρικό σωλήνα;
1. Μερικοί ασθενείς έχουν εξασθενήσει σοβαρά ή έχουν χάσει την ικανότητα να μασούν και να καταπίνουν την τροφή για διάφορους λόγους, επομένως εάν αναγκαστούν να λάβουν τροφή από το στόμα, όχι μόνο η ποιότητα και η ποσότητα της τροφής δεν μπορεί να είναι εγγυημένη, αλλά και η τροφή μπορεί να εισέρχονται στον αεραγωγό κατά λάθος, οδηγώντας σε πιο σοβαρές συνέπειες όπως πνευμονία από εισρόφηση ή ακόμα και ασφυξία. Εάν βασιστούμε στην ενδοφλέβια διατροφή πολύ νωρίς, θα προκαλέσει εύκολα ισχαιμία του γαστρεντερικού βλεννογόνου και καταστροφή του φραγμού, που θα οδηγήσει περαιτέρω σε επιπλοκές όπως πεπτικό έλκος και αιμορραγία. Οξείες καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην αδυναμία των ασθενών να τρώνε ομαλά από το στόμα περιλαμβάνουν: διάφορες αιτίες μειωμένης συνείδησης που είναι δύσκολο να ανακτηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς και οξεία δυσλειτουργία κατάποσης που προκαλείται από εγκεφαλικό επεισόδιο, δηλητηρίαση, τραυματισμό του νωτιαίου μυελού , σύνδρομο Green-Barre, τέτανος κ.λπ. Οι χρόνιες παθήσεις περιλαμβάνουν: τα επακόλουθα ορισμένων ασθενειών του κεντρικού νευρικού συστήματος, χρόνιες νευρομυϊκές παθήσεις (νόσος του Πάρκινσον, μυασθένεια gravis, νόσος του κινητικού νευρώνα, κ.λπ.) στη μάσηση. Οι χρόνιες παθήσεις περιλαμβάνουν τα επακόλουθα ορισμένων ασθενειών του κεντρικού νευρικού συστήματος, χρόνιες νευρομυϊκές παθήσεις (νόσος Parkinson, μυασθένεια gravis, νόσος των κινητικών νευρώνων, κ.λπ.) που έχουν προοδευτική επίδραση στη μάσηση και τη λειτουργία της κατάποσης μέχρι να χαθούν σοβαρά.
2. Μερικοί ασθενείς με σοβαρές ασθένειες έχουν συχνά συνδυασμό γαστροπάρεσης (οι περισταλτικές και πεπτικές λειτουργίες του στομάχου εξασθενούν σημαντικά και η είσοδος τροφής στη γαστρική κοιλότητα μπορεί εύκολα να προκαλέσει ναυτία, έμετο, κατακράτηση γαστρικού περιεχομένου κ.λπ.) ή σοβαρή οξεία παγκρεατίτιδα, όταν απαιτείται επιτόπια διατροφή, τοποθετούνται νήστιδες έτσι ώστε η τροφή κ.λπ. να μπορεί να εισέλθει απευθείας στο λεπτό έντερο (νήστιδα) χωρίς να βασίζεται στη γαστρική περισταλτική.
Η έγκαιρη τοποθέτηση γαστρικού σωλήνα για τη διατροφή των ασθενών με αυτούς τους δύο τύπους παθήσεων όχι μόνο μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών, αλλά και εξασφαλίζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διατροφική υποστήριξη, κάτι που είναι σημαντικό μέρος της βελτίωσης της πρόγνωσης της θεραπείας βραχυπρόθεσμα , αλλά και τυχαίνει να είναι ένα από τα μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών μακροπρόθεσμα.
3. Παθολογική απόφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα, όπως εντερική απόφραξη και γαστρική κατακράτηση που προκαλείται από διάφορες αιτιολογίες, σοβαρό οίδημα του γαστρεντερικού βλεννογόνου, οξεία παγκρεατίτιδα, πριν και μετά από διάφορες γαστρεντερικές επεμβάσεις κ.λπ., που απαιτούν προσωρινή ανακούφιση από περαιτέρω διέγερση και επιβάρυνση. ο γαστρεντερικός βλεννογόνος και τα γαστρεντερικά όργανα (πάγκρεας, ήπαρ), ή απαιτούν έγκαιρη ανακούφιση της πίεσης στην αποφραχθείσα γαστρεντερική κοιλότητα, όλα απαιτούν τεχνητά εγκατεστημένους αγωγούς για τη μεταφορά Αυτός ο τεχνητός σωλήνας ονομάζεται γαστρικός σωλήνας και χρησιμοποιείται για την παροχέτευση του περιεχομένου του πεπτικού σωλήνα και τους εκκρινόμενους πεπτικούς χυμούς στο εξωτερικό του σώματος. Αυτός ο τεχνητός σωλήνας είναι ένας γαστρικός σωλήνας με μια συσκευή αρνητικής πίεσης συνδεδεμένη στο εξωτερικό άκρο για να εξασφαλίζεται συνεχής παροχέτευση, μια επέμβαση που ονομάζεται «γαστρεντερική αποσυμπίεση». Αυτή η διαδικασία είναι στην πραγματικότητα ένα αποτελεσματικό μέτρο για την ανακούφιση του πόνου του ασθενούς και όχι για την αύξηση του. Όχι μόνο η κοιλιακή διάταση, ο πόνος, η ναυτία και ο έμετος του ασθενούς μειώνονται σημαντικά μετά από αυτή τη διαδικασία, αλλά μειώνεται και ο κίνδυνος επιπλοκών, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για περαιτέρω θεραπεία ανάλογα με την αιτία.
4. Η ανάγκη για παρατήρηση της νόσου και βοηθητική εξέταση. Σε ορισμένους ασθενείς με πιο σοβαρές οξείες γαστρεντερικές παθήσεις (όπως γαστρεντερική αιμορραγία) και ανίκανοι να ανεχθούν γαστρεντερική ενδοσκόπηση και άλλες εξετάσεις, μπορεί να τοποθετηθεί γαστρικός σωλήνας για σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσω της παροχέτευσης, μπορούν να παρατηρηθούν και να μετρηθούν αλλαγές στην ποσότητα της αιμορραγίας και να γίνουν ορισμένες δοκιμές και αναλύσεις στο αποστραγγιζόμενο πεπτικό υγρό για να βοηθήσουν τους κλινικούς γιατρούς να προσδιορίσουν την κατάσταση του ασθενούς.
5. Πλύση στομάχου και αποτοξίνωση με τοποθέτηση γαστρικού σωλήνα. Για την οξεία δηλητηρίαση ορισμένων δηλητηρίων που εισέρχονται στο σώμα μέσω του στόματος, η πλύση στομάχου μέσω γαστρικού σωλήνα είναι ένα γρήγορο και αποτελεσματικό μέτρο εάν ο ασθενής δεν μπορεί να συνεργαστεί μόνος του με τον εμετό, εφόσον το δηλητήριο δεν είναι έντονα διαβρωτικό. Αυτές οι δηλητηριάσεις είναι συχνές όπως: υπνωτικά χάπια, οργανοφωσφορικά φυτοφάρμακα, υπερβολικό αλκοόλ, βαρέα μέταλλα και ορισμένες τροφικές δηλητηριάσεις. Ο γαστρικός σωλήνας που χρησιμοποιείται για την πλύση στομάχου πρέπει να έχει μεγάλη διάμετρο προκειμένου να αποφευχθεί η απόφραξη από το γαστρικό περιεχόμενο, το οποίο επηρεάζει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-20-2022